پرواز بیست و چهارم

آری تو ای مملو از بودن و توانستن 

و حس کردن و تپیدن٬ 

و ای پر از زندگی٬ 

ای سرشار از بودن! 

تو نمی دانی که برای این دوست تو 

- که اکنون جز یک قفس استخوانی ای گه پر از هواست٬ نیست٬ 

و بر روی سینه ی پوک و خالی اش٬ 

سنگ سنگین و بی رحم لحد را نهاده اند.... - 

درد کشیدن چه سخت است! 

«دکتر علی شریعتی»